niedziela, 16 listopada 2014

tempus fugit, eternitas manet,

czas jest wszystkim
co możemy zobaczyć.

gdy króle upadali, kamienie się śmiały
gdy bombardowano kamienice
śmiał się czas.

Nie wiemy kim naprawdę jesteśmy.
W jednej chwili na szczycie siebie, potem...
inny jest czas.

twarze, tak pięknie tulone i lizanie najpiękniejszą niewinnością
zbrukane i znienawidzone, po czasie.

wszystko nie wtedy.
chcemy być wtedy, przed czasem i jego próbą
przed tą cholerną wiedzą
przed poznaniem.

Zabijamy się wracając do przeszłych chwil, do tych ułamków, odbitych w
mętnym spojrzeniu wstecz, bo wiemy,
że ich nie będzie, bo jest po czasie.

Mieliśmy szansę
mieliśmy czas
mieliśmy wolność

łudziliśmy się, że znamy i widzieliśmy wszystko, jednak
nie rozumieliśmy sekund.

Widzisz, drogi czytelniku, to nie kwestia metrum
tempa i tonacji
ani isntrumentów, ani kompozytora -
bo ten już dawno spisał partytury na wszystkie głosy
i takty/
/
to raczej widz, który nie w czas słucha.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz