(ja = ja)

Nie mogę zapomnieć

bo zatarcie byłoby

okazaniem

/nie/wartości

muszę pamiętać, bo kiedy ja nie będę to /

nie ma mnie w innych a oni chcą być mną

częścią mnie

we mnie /

a ja mam pamiętać / nie dla rachunku

wystawianego przez kelnera po konsumpcji

mam pamiętać nie jak kucharz, który przygotował wszystko, całą orgię smaków, a innym pozostało jedynie włożenie do ust /

mam pamiętać jak ja

bo zdarzyło się i było, istniało, a kiedy przestanę wiedzieć, że było

przestanie być, a ja z nim.

Jesteśmy pokoleniem które /tylko/ myśli, że działa

albo działa /tylko/  myśląc.

Niczego nie mamy w rękach, wszystko w pochowanych folderach...

wiedza stała się powszechna, jak brud i przemoc, z tymże

wiedzieć o tym,

to pamiętać